Happy Death Day

Περίμενα ότι θα την θάψω την ταινία αλλά έχω να πω ότι δεν ήταν και τόσο κακή, θαρρώ ήταν αξιοπρεπέστατα ευχάριστη!

Η πρωταγωνίστριά μας είναι μια ξανθιά  εγωκεντρική σκύλα του κερατά που φέρεται σε όλους σκατά και ανήκει στην φατριά των cool κοριτσιών του πανεπιστημίου . Η ταινία διαδραματίζεται την ημέρα των γεννεθλίων της.

Ξυπνάει από το κινητό της στο δωμάτιο ενός γλυκούλη (καραμελένιο θα τον λέμε από δω και πέρα) που την περιμάζεψε το προηγούμενο βράδυ που’χε πιει τα’ ντερά της και για κάποιο λόγο την γλυκοκοιτάει, μάλλον γιατί του λείπει κάποιο ένζυμο...

Ντύνεται, συναντάει τον συγκάτοικο του καραμελένιου, φεύγει κακήν κακώς από κει,  περνάει έναν περίεργο, κάτι hipsterades που διαβάζουν στα χορτάρια (μάλλον αυτό είναι συνήθες φαινόμενο στο εξωτερικό), ένα παλικάρι που δεν έχω ιδέα τι παθαίνει αλλά λιποθυμάει σε κάθε λήψη (τι είπαν άραγε  στον ηθοποιό?  - Βασικά κάθε φορά θα σωριάζεσαι χωρίς να χεις ούτε μία ατάκα, ντάξει?) και τον stalker της που την ‘’γουστάρει’’. Φτάνει στον κοιτώνα ,δεν χαιρετάει μια γλυκιά κινεζούλα που είναι μέσα στα ροζ (- spoiler alert- πόσο ήθελα να’ ταν αυτή η δολοφόνος, έλα εδώ μωρή καργιόλα εμένα θα με χαιρετάς όταν σου λέω καλημέρα...-ααααααααα  πόσο με νευριάζει αυτό, πες ένα γεια δεν έχει και θερμίδες, χωρίς να θέλω να προτρέψω κανέναν σε τέτοιες αντιδράσεις φυσικά χα χα!)  

Βλέπει μια άλλη ξινομούρα που σίγουρα έχει ως στόχο κάποια μέρα να πρωταγωνιστεί σε κάποια σειρά σαν το keeping up with the Kardasians  , την συγκάτοικό της ,η οποία της έφτιαξε κεκάκι για τα γεννέθλιά της και έναν καθηγητή της, γιατρό, που είναι παντρεμένος και της δίνει νομίζω αυτός 50 ευρώ την επίσκεψη...

 Έρχεται το βράδυ, ετοιμάζεται για το πάρτυ, βγαίνει μόνη της σε κάτι σκοτάδια του πανεπιστημίου, βρίσκει ένα creepy  καρουζέλ στη μέση του απομωνομένου fucking δρόμου και τι κάνει ??? πάει και το χαζεύει η μαλάκο με το δολοφόνο να στέκεται λίγα μέτρα πιο κει.. Κουνήσου μώρη φώκια!!!  Αλλά τώρα που το σκέφτομαι κάτσε εκεί. Τέτοια που είσαι σου αξίζει!!! Έτσι!!! θέλουμε ταινίες που να συμφωνούμε με το δολοφόνο. Κάτι θα του έκανε σίγουρα, θα χει κ αυτός τα δίκια του, εμ πως.. Και τη σκοτώνει... Και τέλος? 

Μπαααααα! Ξαναξυπνάει η λεμονόκουπα στο δωμάτιο του καραμελένιου και φτου και από την αρχή.  Ξαναζεί τα ίδια πράγματα  και ξανά και ξανά και ξανά,μόνο που κάθε φορά προσαρμόζονται όλα  με βάση τις αλλαγές που έχει στην συμπεριφορά της εκτός από ένα... κάθε φορά ΠΕΘΑΙΝΕΙ με διαφορετικό τρόπο, μέχρι να βρει τον δολοφόνο της. Πεθαίνει και ξαναζωντανεύει τόσες πολλές φορές που σε κάνει να αναρωτιέσαι ‘’ Πόσους πεμπτουσιωτές έχεις μωρή?’’.  Ο δολοφόνος εντωμεταξύ φοράει μια μάσκα με ενα κουτσοδόντικο μωρό, οπότε τρομακτικό δεν τον λες ιδιαίτερα. 

Ο καραμελένιος (κάθε φορά που τον λέω έτσι νιώθω ότι έχει 10% damage ο ανδρισμός του) φυσικά το ρίχνει το γκομενάκι , την βοηθάει με αποτέλεσμα να’χουν μια γλυκόξινη σχέση, αν και για να μαι δίκαιη ντάξει σαν να εξανθρωπίζεται αυτή και φυσικά είναι παρεξηγημένη και πέρασε και αυτή πολλά και αλλάζει και μπλα μπλα μπλα... to be continued

Υ.Γ. Έχει γαμάτες στιγμές αλλά ΜΗΝ δείτε το trailer! άμα νομίζετε ότι εγώ κάνω spoiler που να δείτε το trailer, είδατε τη μισή ταινία!